گل نرگس
06 اسفند 1402
روي ماه دستمال نمدار ميكشم
نوك قاشق آسمونو ميچشم
ميپاشم ستارهها رو سر رات
كه بياي قدم بذاري رو چشام
شبا رو جمع ميكنم , تا ميزنم
رنگ روغني به فردا ميزنم
همه تلخيها رو دور ميريزم
طعم شيريني به دريا ميزنم
واسهی اومدنت برنامه هاست
همه جادهها آبپاشي ميشه
نوك هر پرندهاي شاخه گلي ست
كف رودخونههامون كاشي ميشه
يه حساب تازهاي باز ميكنم
شكل ماهت رو پسانداز ميكنم
نازنين… غزل، غزل داد، توي كوچههاي شمشاد
با لب ترانه فرياد، گل نرگس باغت آباد
شاعر: (محمد صالح علاء)